Mijn leven met endometriose

mei -2025

Jarenlang was ongesteld worden voor mij een ware beproeving. Ik herinner me momenten waarop ik van de pijn letterlijk naar de wc moest kruipen. Daar zat ik dan, met heftige krampen, puffend alsof ik midden in een bevalling zat – elke maand opnieuw. Huisartsen deden het af met “wat zwaardere pijnstilling” en ik werd telkens weer naar huis gestuurd. Ondertussen groeide mijn angst voor die paar dagen in de maand. De pijn was soms zó intens dat ik er flauw van viel.

Toch bleef ik doorgaan. Ik stond niet toe dat ik het rustig aan mocht doen. Iets in mij vond dat ik zo snel mogelijk weer op de been moest zijn. Werken, zorgen, alles draaiende houden. Totdat mijn man zei: “Nu is het genoeg.” Hij ging met me mee naar de huisarts en drong aan op verder onderzoek.

Dat werd eindelijk serieus genomen. Uit een MRI bleek dat ik verklevingen had tussen mijn baarmoeder en darmen – endometriose. Een opluchting, omdat ik nu wist wat er aan de hand was. Maar verder kwam ik er in het ziekenhuis niet veel verder mee. De oplossing die ze boden? De pil doorslikken. Verder moest ik er ‘maar mee leren leven’.

Pas toen ik terechtkwam bij een vrouwenkliniek in Lelystad, begon er écht iets te veranderen. Daar werd er met aandacht gekeken naar mijn klachten. Ze maakten een behandelplan en onderzochten ook mijn hormoonbalans, schildklier en ontstekingswaarden. Wat bleek: ik was oestrogeendominant, wat mijn klachten verklaarde. Oestrogeen werkt namelijk ontstekingsbevorderend – en bij endometriose heb je al te maken met chronische ontstekingen in je lijf. Het was voor het eerst dat ik begreep hoe groot de rol van mijn hormonen en levensstijl eigenlijk is.

Ik koos er bewust voor om me niet te laten opereren. Geen kinderwens meer, en een operatie zou betekenen dat ze in mijn darmen zouden moeten snijden – dat risico wilde ik niet nemen. Maar dat betekende niet dat ik niets kon doen.

Toen ik in contact kwam met Lena Rentschler en haar methode over leven met je cyclus, gingen er nog meer deuren open. Ik leerde dat je als vrouw door vier hormonale fases gaat in een maand. Niet elke dag is hetzelfde. Ik hoef niet altijd te presteren zoals gisteren. Dat was voor mij een enorme eyeopener.

Sinds ik mijn cyclus actief bijhoud, plan ik mijn leven anders. In weken waarin mijn energie laag is, laat ik mijn agenda zoveel mogelijk leeg. Ik let extra op mijn voeding, zodat mijn lichaam niet nóg harder hoeft te werken. Dat geeft ruimte. Rust. Begrip voor mezelf. En bovenal: grip op hoe ik me voel.

Endometriose is voor mij geen verhaal van ‘over is het nooit’. Maar het is ook niet langer een verhaal van alleen maar pijn. Het is nu ook een verhaal van inzicht, aanpassing en keuzes die echt bij mij passen.

Heb jij ook het gevoel dat je cyclus je soms volledig in de weg zit? Dat je elke maand tegen hetzelfde aanloopt? Dan nodig ik je van harte uit om contact met me op te nemen. Met cycluscoaching help ik je graag om jouw lichaam beter te leren begrijpen, en vooral: om er beter voor te zorgen.

Zoveel is veranderd sinds ik leerde leven met mijn cyclus. En ik kon het niet voor mezelf houden. Want ik begreep oprecht niet waarom vrouwen dit niet gewoon leren. Waarom weten we alles over ons werk, onze to-do’s en afspraken – maar zo weinig over ons eigen lichaam?

Daarom besloot ik zelf de opleiding tot cycluscoach te volgen bij Lena Rentschler. Om andere vrouwen te kunnen helpen dat inzicht óók te krijgen. Want je hoeft geen genoegen te nemen met leven op halve kracht. Er is zoveel mogelijk als je snapt hoe jouw lijf werkt, wat het nodig heeft en wanneer.

Heb jij het gevoel dat je lichaam je tegenwerkt? Dat je cyclus je in de steek laat of je compleet overvalt elke maand? Dan nodig ik je van harte uit om contact met me op te nemen. Met cycluscoaching kijken we samen naar jouw ritme, je klachten én je mogelijkheden. Zodat jij weer kunt leven vanuit balans in plaats van uitputting.